Bezszelestna miłość
Zygmunt Jan Prusiński

Jolancie Kolasińskiej

Bezszelestna miłość – dwa drzewka
obok siebie zapatrzone każdego dnia.

Odległość pomiędzy nimi jest
na wyciągnięcie rąk –
lecz fizycznie nie mogą.

On jej deklamuje wiersze –
pisze na pamięć dosłownie.

Ona z wrażenia wilgotnieje…

A on jej szepce i szepce –
więc w tej miłości rosną!

7.2.2012 – Ustka
Wtorek 12:59

Wiersz z książki “Księżycowy kochanek”