Czas przestaje istnieć
Agata Kostka

w przestworza na skrzydłach pofruniemy
na złotych liściach dotkniemy gwiazd jesieni
dekorując niebo kwiatami zapachów wiosny
między nimi włożymy kolory letniej bryzy

oczyszczą myśli mchu aromaty
gorące w uczucia dłonie
nuty ukojeniem
serca otwarte łabędzie tak blisko

na szóstej pięciolini kolorowe liście
grają jak orkiestra
trąbka gitara pianino skrzypce tak blisko
brzmią jak w San Francisco

czas przestaje istnieć
jest tylko wieczności chwila
pędzlem z kolorów tęczy
stworzymy przyszłość

tańczyć będziemy z jesienią
wśród szeptów gwiazd
wiosenne akordy we włosy wplecione
Wszechświat utrwali