Gdyby nie te noce…
Zygmunt Jan Prusiński

Motto: “Teraz gdy w oknie kobieta
Gdy przestrzeń do dymu się tuli”
– Kazimierz Furman –

Obcuję jak pajęczyna
trzciny zakrywają twoją twarz
przechodzę przez cienie ludzi
– nie są mi przyjazne.

Otoczka w kolorach
rozbieram cię w porze
zachodzącego słońca
wybrałaś róż – różowa.

Twoje różowe ręce
i moja płochliwość –
skrzydła nie wyschły
skradam się o czasie.

Dojrzała jak owoc
czekałaś na mnie
by podróżować czule
w miłosnych snach.

Kiedy śpisz
moje wiersze są żywe.

30.4.2013 – Ustka
Wtorek 7:56

Wiersz z książki “Róże i rzeki”