Już październik
Ewa Maciejewska

Już październik
spotkał wrzesień
październik
na słonecznym moście
podarował kosz wrzosów
jak pałeczkę w sztafecie
pora troszczyć się tobie
przyjacielu złocisty
pozostawiam ci schedę
bacz by barwy nie prysły
dodaj złota
w palecie
miksuj mieszaj kolory
nasyć
serca samotne
do radości grudniowej
kapelusze zwilż srebrem
duma na jednej nodze
porozrzucaj kasztany
talizmany
na drogę
rdzawą lampą niech świecą
zabłąkanym
ich duszom
nim dogasi listopad
łatwopalnych
pod gruszą
i biedronkom nie żałuj
czarnych piegów
by z wiosną
czuły znowu sens bytu
pod zimową zaspaną
rzęsą