Ławeczka
Danuta Gościńska

Ławeczka w parku,
a na niej samotnie róża leży.
Samotnie ktoś , koło niej usiadł.
Jeden drugi, trzeci…
Żeby mówić umiała,
o nie jednym pocałunku,
wyznaniu miłosnym,
by opowiedziała.
Ławeczka się rozpada,
a  sekrety zostaną w milczeniu.