Róża wiatrów
Ewa Walentyna Maciejewska

Wysączę jeszcze czerwone wino,
uwolnię ducha, zamknę w butelce.
Spisane wierszem myśli w dal spłyną,
w przestrzeni kruchej, mgieł galaktyce.

Na horyzoncie serca melodie,
tęskne marzenia ciszą miłości.
A oceanu wzburzone fale
zatańczą sztormem walca czułości.

Bezludna wyspa, przystań rozbitka,
i ślady stóp w drobinkach czasu.
Świat wielką łodzią rejsu kochanków,
rozkoszy ulotnej róży wiatrów.

Z tomiku STOPAMI LATAWCÓW 2019r.